2 gedachten over “Is de verleiding een vriend of een vijand?”

1. Antwoord op deze vraag is niet zo vanzelfsprekend, niet zwart-wit.
   Verleiding kan vriend én vijand zijn, afhankelijk van diverse beschouwing.
   In principe lijkt er niets mis met verleiding op zich.
   De mens is een behoeftig dier en het toeval wil dat er in de natuur natuurlijke verleidelijke dingen bestaan die toevallig aan onze behoeftige natuur beantwoorden. Als wij honger krijgen dan kan een verleidelijk lekker uitziende appel aan een boom ons aantrekken en beïnvloeden om die appel te gaan plukken en opeten. Gelukkig zijn er in de natuur dus verleidelijke dingen, anders zouden we niet overleven. Bovendien worden we door die verleidelijke dingen dan ook beloond met een aangename ervaring van genot. De appel is zoet en ervaren we als lekker. Mocht die appel niet lekker ervaren worden, dan zouden we hem niet eten en zouden we dus dood gaan. Verleidelijkheid en genot zijn twee goede dingen, dus eigenlijk ‘vriend’ van ons en voor ons.
   Uiteraard moeten we opletten voor overdaad. Je kan je ook ziek eten in lekkere zoete appels.

   Verleiding impliceert per definitie echter iets van een bewuste, intentionele actie. Verleiding impliceert het bestaan van een verleider. Een appel ziet er verleidelijk uit, maar heeft zelf geen bewustzijn en beseft niet dat hij verleidelijk is. Hij heeft (mogen we toch veronderstellen) geen intentionele bedoelingen ‘om te verleiden’. Een appel is dus geen verleider omdat die (wellicht) geen bewustzijn en intenties heeft. Verleiding is bij de mens dus doorgaans intentioneel, bewust, bedoeld. We gaan andere mensen soms bewust in verleiding brengen om daar een doel mee te realiseren. De reclame in de economie is daar een goed voorbeeld van. Reclame gaat bewust antwoord geven aan de menselijke behoeften. Ze gaat die behoeften zo verleidelijk mogelijk proberen aan te spreken. Een mooi geëtaleerde taart in de vitrine van een bakker kan onze hongerbehoefte extra prikkelen en maken dat we die taart gaan kopen. Dat is dus een intentionele, bewuste verleiding. Op zich niet verkeerd, lijkt me.
   In de rosse buurt kunnen vrouwen in hun ‘etalage’ met sensuele bewegingen voorbijgaande mannelijke passanten proberen te verleiden, maken dat ze seksueel opgewonden geraken en binnen komen. Bedoeling is dan geld te verdienen. Op zich misschien nog geen ‘kwaad’ te noemen.
   Verleiding kan wél een kwaad gaan worden wanneer we er als consument onbewust van zijn en slaafs ons laten beïnvloeden. Zo heeft ons kapitalistisch systeem waarin we gegroeid zijn ons tot slaafse consumenten kunnen maken. We kopen soms om te kopen terwijl we eigenlijk geen behoeften hebben. De verleiding is dan sterker dan de behoeften. Erger nog, men creëert behoeften die er niet zijn, nog niet waren. Zo wordt de mens afhankelijk van een systeem. Zo worden we geleefd. Daar kunnen we wél vragen bij gaan stellen. Is dat nog wel een ‘vriend’ voor de mens. Dan wordt verleiding misschien toch wel ‘vijand’ van de mens. Nu, het is best mogelijk dat mensen die zich (onbewust) constant laten verleiden en daaraan beantwoorden door aankopen en consumeren van dingen, best gelukkig zijn in die leefwijze. Voor die mensen zélf is dat misschien dan een ‘vriend’.
   Voor de bewuste toeschouwer die waarneemt dat onze aarde door al die consumptie opgebruikt wordt en vervuild wordt, is dat systeem van slaafs verleid worden en consumeren dan weer wél een ‘vijand’.

   De vraag is dus niet eenduidig te beantwoorden met ja of nee, met ‘vriend’ of ‘vijand’.

   LikeGeliked door 1 persoon

   Beantwoorden

2. Is verleiding een vriend of een vijand?

   Wanneer hebben we laatst deze ervaring gemaakt? Wat is dat eigenlijk, verleiding?

   Door leuke voorbeelden hebben we gemerkt dat verleiding iets is dat van buitenaf naar ons toekomt en dat het veel met verlangens te doen heeft, die van binnenuit komen. De verleiding is het opwekken van verlangens.

   Creëert verleiding dan een verlangen of creëert het verlangen dan de verleiding en hoe staat dit dan tot wat we voordien zeiden dat verleiding iets is dat van buitenaf op ons toe komt?

   Verleiding is niet echt nodig om te overleven, het is iets dat plezier of een voordeel brengt. Verleiding om het te hebben, om je goed te voelen, om te voelen dat men leeft. Een behoefte tot bevrediging.

   Dit was mijn tweede filocafe dat ik in Antwerpen gemodereerd heb en heb een boeiend dynamisch gesprek gezien en gehad met een leuke groep deelnemers. Voor we het wisten was de tijd weeral vervlogen en Ik zie er naar uit naar een volgende keer.

   Gert Franssen

   LikeLike

   Beantwoorden